Nasze organizmy wymagają szeregu różnych substancji i związków chemicznych do prawidłowego i zdrowego rozwoju. Ich niedobór może powodować liczne schorzenia i choroby, jednak niektóre z nich również w nadmiarze mogą wywoływać groźne dla zdrowia skutki uboczne. Jedną z takich substancji jest fluor, których, chociaż jest kluczowym elementem zdrowych i mocnych zębów, w nadmiarze może powodować chorobę nazywaną fluorozą.
Fluor to pierwiastek chemiczny odpowiedzialny za prawidłową mineralizację szkliwa i kości, dzięki czemu ma ogromny wpływ na ich odpowiednią trwałość. Niedobór tego pierwiastka w organizmie często przyczynia się do rozwoju próchnicy, a także osteoporozy, jednak jego nadmiar wiąże się z przykrymi konsekwencjami i prowadzi do rozwoju fluorozy.
Jest to choroba związana z nadmierną ekspozycją na fluor, zwłaszcza w czasie rozwoju zębów. Fluor jest składnikiem, który chroni zęby przed próchnicą, ale jeśli jest go zbyt dużo, negatywnie oddziałuje na strukturę i kondycję szkliwa.
Objawy fluorozy zębów mogą obejmować pojawianie się plamek na szkliwie w postaci białych lub brązowych przebarwień, zmian w obrębie jego struktury, a w cięższych przypadkach zęby mogą stać się kruche i łatwo pękać oraz kruszyć.
Fluoroza zębów jest schorzeniem, które najczęściej występuje u dzieci poniżej 8 roku życia, kiedy to zęby są w fazie rozwoju. Ważne jest, aby dzieci otrzymywały odpowiednią ilość fluoru, zgodnie z zaleceniami stomatologa, aby uniknąć nieprawidłowego rozwoju szkliwa. Zignorowanie tego problemu może skutkować rozwojem choroby, a tym samym mieć negatywny wpływ nie tylko na szkliwo, ale także na kości, stawy oraz inne organy wewnętrzne.
Leczenie fluorozy obejmuje odbudowę i poprawę stanu uzębienia pacjenta. Stomatolog często przeprowadza zabieg remineralizacji, który polega na ponownym wprowadzeniu utraconych minerałów do podpowierzchniowej warstwy szkliwa. W przypadku dużych uszkodzeń szkliwa wyleczony ząb może zostać zamaskowany przez licówkę, która pomoże osiągnąć efekt zdrowego szkliwa. W trakcie leczenia ważne jest także wzbogacenie diety o produkty bogate w wapń, takie jak mleko, ser, jogurty, czy natkę pietruszki oraz soję.
Wróć na bloga